Prolog

Srebrny, błyszczący, zaręczynowy pierścionek na Twoim palcu doprowadzał mnie do szału.

Miałaś właśnie stanąć na ślubnym kobiercu – ale nie ze mną.

Miałaś z kimś dzielić łóżko do końca życia – ale to nie miałem być ja.

Pomogłem Ci, kiedy niewinna potrzebowałaś mojej pomocy. Teraz tkwimy w tym razem, przemierzając tysiące kilometrów, aby się od tego uwolnić.